Eylül Yanığı

Kim anlar ki içimde saklı yara?
Dindiremediğim bu eski anı.
Hâlâ bekliyorum bir haberini,
Bir eylül akşamının dinginliğini.
Susmalar çoğalmasın diye boş yere,
Benim o kayıp umut, kırık hevesle,
Yollara, izlere, sessizliklere;
Sevdalının pişmanlıklarına göre.
Gönlümde bir sızı, bir buruk tat,
Sensiz geçen her gün, bir azap.
Yeniden başlamak mümkün mü bilmem,
Unutmak mı gerek, yoksa beklemem.
Belki bir gün dönersin ansızın,
Belki de kaybolurum ben sessizce.
Eylül yanığı kalır içimde.