Yazgı defterinde silik bir isim, yoksa bir figür müyüm?
Çarkıfelek misali döndükçe benliğim, kayıp suretler görüyorum
Bahtım bir eski sandık, açtıkça yılanlar fışkırıyor içinden
Sızım sızım, sızım sızım, sızım sızım, sızım sızım, sızlıyorum
Fal bakıyorum kahve telvesiyle, ne çıkacak bilmem
Ve kartlarla ki her biri ayrı bir kehanetin habercisidir
Nasip diye, kısmet diye bu karmaşa niye
Şansım bir kumarhane, kaybettikçe daha çok hırslanıyorum
Rüyalarımda altın paralar, uyandığımda boş avuçlarım
Kaderim bir labirent, çıkış yolu yokmuş gibi hissediyorum
Kısmetim bir serap, yaklaştıkça yok oluyor gözlerimin önünde
Bu hayat bir bilmece, çözdükçe daha çok karışıyorum
Talihim bir fırtına, savruluyorum oradan oraya
Çare diye, deva diye bu feryadım kime?
Kaderime Çağrı
Bir yanıt yazın