Eylül Kalıntıları

Solgun bir yaz akşamı benimkisi,
bir park bankının
ağaçların gölgelendiği yüzüne sinmiştir
kayıp oyuncak bebeğimin
saçları.
Yalnız büyüdüm belki de
yani yapraktım
toprağın üstündeki
ve arka sokakta
unutulmuş bir salıncak.
Gözlerimi, işte bu yüzden
eylül kalıntıları
bir fincana döküp
yudumlamayı severim
sessizliği.
Ve bilirim ki
bir şarkı fısıldar bana
unutulmuş bir aşkın
tadı.