Yüzünde yorgun, eski zamanlardan kalma bir çizgi,
Gözlerinde bekleyiş, belki de bin yıllık bir sızı;
Her yeni gün, bir sınav, geçilmesi gereken bir eşik,
Yenilgi yok, pes etmek yok, bu hayatta direniş gerek.
Gönlünde saklı tuttuğun o kırık umutlar var ya,
Onları yeşert, yeniden filizlendir aşkla;
Çünkü hayat, sabrın aynası, bekleyişin ödülü,
Göklerde süzülen kuşlar gibi özgür ruhun senin.
Yüreğin yangın yeri olsa da, gülümse hayata,
Yarına dair bir ışık sakla, düşlerinle besle;
Çünkü sabır, en keskin kılıçtır karanlığa karşı,
Ve umut, en güzel şarkıdır yalnızlığa inat.
Zaman geçer, acılar diner, yaralar kabuk bağlar,
Sen yeter ki inan, sabret, umudunu yitirme;
Unutma, her gecenin ardından mutlaka bir şafak doğar.
Bir yanıt yazın