Duman tütüyor camları isli hanlardan
Yorgun yüzlerin üstüne kederlerin üstüne
Gündüzse yapayalnız ve gri beton yığınında
Ateşe doğru çekinik en güzel sokak kediler
Bu közdür biriktirdiğimiz sıkıntılı akşamlarda
Üst üste gökdelenlere elektrik direklerine
Kül içinde elleri ve öbür umutları
Köylü değil çocuklar apartman önlerinde
Issız parklarda ve cadde kenarlarında
Yabancı halleri ama yalnız ve kimsesiz
Duman tütüyor paslı borulardan avlulara avlulara
Kirli düşleri yırtık eski ceketlerde
Duman tütüyor çatılardan öyle duman
Kararır sönmüş hayatlar salısı
Bir telefon bir çanta bir aşk hikayesi
Sustukça böyle sessiz yalnızları
Kent Yangınları
Bir yanıt yazın