Bir yemin vardı sanki unutulmuş gibi
Sözler verilmişti, hep yarım kalacak mıydı
Kırık dökük hayaller, bir köşede beklerdi
Gözler aynalara küsmüş, yüzler solgun
İçimde bir fırtına, dinmek bilmez sanki
Kaybolmuş bir melodi, kimse duymaz sesimi
Yağmur diner mi bilmem, toprak susamış gibi
Umuda bir türkü yakmak, hayal mi artık
Her adım bir uçurum, düşmekten korkarım
Yalanlar büyütmüş beni, kendime yabancıyım
Boş bir salıncakta, geçmişe sallanırım
Gözyaşlarım akarken, sessizce ağlarım
Bir yanıt yazın