Cam Kırığı Hüzün

Çok yorgunum, dinlenemem artık.
Yüreğimde bir sızı, bitmek bilmez.
Eski bir aşkın külü savrulurken,
Yeniden sevemem, imkansız artık.
Bu yalnızlık benim kaderimmiş.
Gözyaşlarım kurumaz, akar durur.
Anılar birer hayalet gibi gezer.
Benim için hayat, çoktan durulmuş.
Kimse beni bu dertten kurtaramaz.
Şefkat dilenmekten yoruldum inan.
Her dokunuş bir yara açar içimde.
Bir daha sevilmem, biliyorum tamam.
Kaderim bu yalnızlıkla yaşamak işte.
Gülmeyi unuttum, kahkaha dindi.
Yüzümde solgun bir ifade belirdi.
Aynalara bakamam, kendimden geçtim.
Kırık bir cam parçası gibi her yanım.
Bu hüzün benimle yaşayacak artık.
Beni anlamanı beklemiyorum hiç.
Kimse benim kadar acı çekmedi.
Beni olduğum gibi kabullen artık.
Bu acı benimle gömülecek derinlere.
Yeniden doğamam, bittim ben artık.