Fani Bir Durak

I

Çatırdardı ahşap, zamanın sesiyle.
Bir sığınak aradım, fani nefesimle.
Gölgeler uzadı, solgun bir resimle.

II

Kuşlar uçuştu, yitirdim yönümü.
Anılar birikti, yorgun gönlümü.
Bulmak istedim, kayıp özümü.
Yoksa bu bir rüya, hiç uyanmamak mı?
Sonsuzluğa açılan, fani bir durak mı?


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir