Seni beklemek artık
sadece bir alışkanlık
gibi geliyor bana
kırık bir vazo misali
paramparça ellerimde
daha az inanıyorum hayallerime
her geçen gün biraz daha
cam kırıkları batıyor tenime
bu sensizlik dayanılmaz bir yara
her an kanayan
belki de alıştım acıya
bir yanılsama bu
belki de sadece
bir oyun
unutulmuş bir şarkı gibisin
yankısı kalmış odalarda
biliyorum, artık yoksun.
Cam Kesikleri
Bir yanıt yazın