Şehre bakan odaların
perdeleri ağırdır biraz
ışık sızar, ses dinmez,
şehir zaman içinde.
böyle odalarda insan
unutmak gibi hatırlar,
unuttuğu için yanmayı.
hangi şarkıda vedadan bahsedilse
ben eylül olurum
avuçlarımda cam kırığı
ziyan olurum
seni unutmakla yeşerir sardunyalarım
hangi şarkıda vedadan bahsedilse
bu şehirde ben
‘şair burada yaşadığı odayı şehre benzetiyor’da
bahsedilen şair olurum
İçimde biriken sesler
bir nehir olur taşar
karanlığımda biriken gözyaşları
gizli kalmış anılar
Belki de bu yüzden
şarkılar hep yarım kalır.
Balkon Sonrası
Bir yanıt yazın