Anımsayışa

zaman sen ne kadar hoyratsın
bir düş olarak
baharsın belki bilemedim
belki baharda bir dalsın küçücük
bir çarşamba akşamısın
hatıraları silikleştiremeyen
bütün parklarda ve bahçelerde
geçer giderim bütün ömrümde
ama biliyorum çocuklukta salıncaksın
bir gökyüzüsün balkonda
sözgelimi resimde fırçasın
merhabasın vedaları yaratmada
en keskin özlemleri vererek kalbin içine
gün ortalarında biraz vefasızsın
ışıklar ve anılar kararırken
ne diyelim
bari hatırlayalım birbirimizi.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir