Tutunamayanın Aşkı

Şehirde aşk, bir sis perdesi;
Yalan garip, masken garip.
Ben kendime yalnız bir ses oldum;
Kalbim garip, hissim garip.

Ne zaman açsam yüreğimi,
Duvar örersin önüme benim.
Beklerim bir ömür seni;
Sabrım garip, düşkünlüğüm garip.

Bu devirde seven yanılır,
Yüzüme baksan anlarsın.
Her günüm bir pişmanlık;
Yarim garip, sitemim garip.

Seni beklerken tükenirim,
Aşkınla yanarken yenilenirim.
Nedendir bu çaresizliğim?
Aklım garip, fikrim garip.

Ne söylesem boş gelir sana,
Bir umutla yine de konuşsam.
Aşkım bir suç gibi bende;
Sözüm garip, derdim garip.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir