Köklerden Kopuş

Yüzyıllık çınar devrilirken
Savrulduk gurbet ellerine
Ata yurdu özlenirken
Tutunduk beton zeminlere
Unuttuk türkülerimizi.
Dışarda siren sesleri
İçerde sanal suretler
Şehrin karmaşası boğuyor
Ama sevdik yabancı elleri
Kaybettik kimliğimizi.
Gökdelenler güneşi kesti
Asfalt ruhumuzu ezdi
Kime küstük, kimi sildik
Şaştık modern hallerimize
Yabancılaştık kendimize.
Dışarda neon ışıklar
Eli boş, kalbi kırıklar
Nefsimize esir mi olduk
Ama sevdik bu yeni elleri
Yitirdik benliğimizi.
Beton yığını sardı bizi
Hakikatten koptuk gayrı
Sanal aşklarla avunduk
Piştik sahte kimliklerde
Uçurumdayız bilemedik.