Kendine Yazgı

Bütün yollar aynı anda daralıyordu,
Yürümeyi seçene yol verdiler.
Bütün yüzler aynı maskeyi takıyordu,
Gülmeyi unutanın acısı gerçekti.
Bütün sesler aynı yalanı fısıldıyordu.
Bütün sabahlar aynı renkte soluyordu,
Uyanmayı isteyene gün doğdu.
Bütün aşklar aynı oyunu oynuyordu,
Kaybetmeyi göze alana zaferdi.
Bütün hayatlar aynı sona gidiyordu,
Yaşamayı bilene zaman yeterdi.
Bütün düşler aynı yerde bitiyordu,
Uçmayı öğrenene gökler indi.
Bütün ölümler aynı kaderi çiziyordu.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir