Hayır demedin, yine kırdılar, görmezden geldiler.
Bu hoyratlıkta insanlık bir hiçliğe yelken açtı, derler.
Ne çare, yok mu, bir söylesen usanmak bilmeyen kalbin?
Bırak sitemi, güzelim, sen ilkin bir dinlen artık!
Yorulma, değmez, inan ki bu karanlık diyarda.
Yalan söylediler, ahd ettiler, sonra yine unuttular.
Bu sahtelikte aşklar, sevgiler birer kül olup savruldular.
Ne yazık, yok mu, bir duyarsan aldırmaz hallerini?
Bırak umudu, canım, sen ilkin bir aynaya bak, kendini sev!
Dönme artık, değmez, inan ki bu boşlukta kaybolmaya.
Yeniden doğ, yeşer, filizlen, yeni bir sen yarat!
Hayat senin, unutma, kendine bir şans ver daima.
Vicdan Eskizi
Bir yanıt yazın