Yüzyıllık Yankı

Sordum zamanın aynasına, cevap nerde?
Gelenek bir pranga mı?
Zincirler paslanmış, tutsak kaderde;
Ruhum firara müptela.

Yitirdim eskiyi, bulamadım yeniyi;
Bir boşlukta sallanır gemi.
Kime sorsam gösterir aynı yolu;

Atalar fısıldar, “Sakın dönme geri!”
İçimde bir çocuk, isyan eder durur,
Yıkmak isterim bu taş duvarı;
Yeniden doğmak arzusuyla yanar,
Belki de budur insan olmanın sırrı.
Yeniden yazmak kendi hikayeni.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir