Yüzün Bir Hatıra Olunca

Dalların kırılır içimde birer birer
Rüzgarın diner, toprağın kurur
Sessiz bir çığlık olur yükselir göğe
Bir yaprak daha düşer, unutulursun
Bir boşluk kalır geride, derin ve sonsuz
Gün geçer, mevsim döner, hiç dolmaz o yer
Sanki hiç yaşanmamış gibi silinir izlerin
Her şey bir rüya, bir yanılsama mıydı dersin
Gözlerin arar seni kalabalık caddelerde
Yüzün bir hatıra olunca, anlarsın
Bir zamanlar yeşeren umutlar solar
Veda busesi kondurur kader dudaklarına
Savrulur küllerin, kaybolursun
Yüzün bir hatıra olunca, anlarsın