Ey gönül, bu ayrılık sana reva mıydı dersin?
Bir hiç uğruna savrulmak, nedir bu çaresizlik?
Sessizce akarken gözyaşlarım, kim anlar halimden?
Yüzümdeki yabancı izler, bir ömürlük yara mı?
Her sabah yeni bir umutla başlardım güne,
Seninle kurduğum hayaller, bir bir yıkıldı.
Şimdi sensiz geçen günler, birer azap benim için,
Nedir bu sessizlik, neden bu kadar uzak kaldın?
Unutulmuş bir aşkın, külleriyle yaşıyorum.
Bir zamanlar canım dediğin, şimdi yabancı mı?
Kalbimdeki yangın hiç diner mi dersin?
Yüzümdeki yabancı izler, bir ömürlük yara.
Artık ne gülmek mümkün, ne de unutmak seni.
Ey gönül, bu ayrılık sana reva mıydı dersin?
Nedir bu çaresizlik, kim anlar halimden?
Bir yanıt yazın