Oydu bir solukta bildim evreni
Yıldızlar bağlamında serseri
Bulut tutumuyla beklenmedik
Uzatmış gün ışıklı karanlığıma
Nereden uzatmışsa eski yüzünü
Evrenin en karmaşık hali oydu
Düşlerini serse baştan başa galaksi
Otursa ama hiç oturmaz ki
Uzay kadını boşluktu gezegenlerin
Hep sordum ne saklar olduğunu
En çok neresi mi gözleriydi elbet
Bütün uzaklıklara ayarlı
Bakışların türlüsünden sonsuzluk
Sınırsız derinliğinde yörüngelerin
Bir kayar bir parlardı işlek gözleri
Ah şimdi benim ruhum
Bir susmaktı tutturmuş gidiyor
Bir gök atlası üstümde
Günün dumanı ondan
Gecenin sessizliği ondan
Yüzüm Göğe Dönük
Bir yanıt yazın