sakladığım resimler duruyor mu bilmem
kırılgan gülüşler silinmemişse eğer
belki de anlamsız bir telaştı her şey
terk edilmiş sözlere tutunmak neden
ışıklar söndü mü sokak lambalarında
yanıltıcı fısıltılar kesildi mi peki
hani o umutsuz bekleyişlerin sancısı
yine de bir şeyler eksik kalacak belli
benim içimde bitmeyen bir sorgu var
başka sorgulara yer bırakmayan bir kin
anladım ki kabullenmek en doğrusu
yaşananları artık unutmalıyım usulca
geri dönülmez bir yola sapmış gibiyim
kader ağlarını örüyor fark etmeden
belki de yeni bir başlangıç bekliyor
geçmişin izlerini silmeliyim sessizce
Yüzleşme Anımsaması
Bir yanıt yazın