Yüreğin Pası

Yalan dünya ne çabuk usandırdın
Bir de baktım ki ömür bitti
Gönlümdeki neşeyi alıp götürdün
Dostlar unutmuş, eller yabancı olmuş
Hatır soranım kalmamış nerdeyse
Yüzler sahte, sözler yalan dolan olmuş
Gönlüm bir virane sanki
Yüreğim paslanmış dertten kederden
Kimse anlamaz içimdeki fırtınayı
Yalnızım bu koca şehirde
Eskiden umut vardı, şimdi yok olmuş
Hayallerim suya düşmüş, kırılmış
Yaralarım kanıyor, kapanmıyor olmuş
Bir çare yok mu bu derde
Yoksa böyle mi geçecek ömrüm benim
Yüzüm güler, içim kan ağlar
Sanki bir maske takmışım yüzüme
Kimse bilmez halimden
Bu hayat böyle mi geçer benimle.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir