Öyle derin ki bu düşünce,
Ruhumda yankılanır durmadan.
Bir adım atsam kaybolurum sanki,
Bildiğim tüm yollar kapanır,
Bir boşlukta asılı kalırım.
Öyle koyu ki bu nefret,
Beni ele geçirir yavaş yavaş.
Her gülümseme bir maske sanki,
Her sevgi bir yalan,
İçimde büyüyen karanlıkla,
Kendimi unuturum.
Düşünceler ağı olmuş ruhuma,
Nefret zehir damlatır kalbime.
Bir çıkış yolu ararken,
Kaybolurum kendi içimde,
Yeniden doğmak isterim.
Yüreğin Gölgesi
Bir yanıt yazın