Yüreğimdeki pas sökülmüyor
Ne yapsam nafile, dinmiyor sızım
Bir zamanlar sevda çiçeğiydim ben
Şimdi kurumuş dal, dökülmüş yaprak
Aşkın ateşiyle yanıp tutuşurdum
Şimdi kül olmuşum, savruluyorum
Gönül bağım koptu, dertlerim arttı
Yüzümdeki çizgiler, kederim oldu
Aynalara küstüm, kendimden kaçtım
Gözyaşım sel oldu, umutlarım söndü
Hayat bir sınavdı, ben sınıfta kaldım
Sevda bir yalandı, ben ona kandım
Ne kaldı geriye, bir avuç toprak
Bir de dinmeyen, yürek yangını
Ne yapsam faydasız, geçmiyor acım
Bir umut beklerken, çaresiz kaldım
Yok mu bu derdime, bir derman ilacı
Yüreğimdeki Pas
Bir yanıt yazın