Yüreğimde Bir Uçurum Akşamı

Şehirlerin ardında yatan akşamlar
Yüzüme vuran loş bir telaş sanki
Gönlümde biriken eski yaramı
Deşer gibi esiyor sensizliğin yeli
Aklımdan geçen bir anı sadece
Yine de yakıyor içimi derinden
Sanki bir fısıltı, bir hayal perdesi
Yorgun bir nefesten arta kalanım ben
Sessizce beklerim düşen yaprağı
Umutlarımın kaybolduğu kuytular
Bir yabancı gibi dururum aynada
Kendimi ararım, bulamam asla
Yüzümde belirgin çizgiler belirir
Her biri geçmişin birer aynasıdır
Belki de bir gün diner bu sızı
Yüreğimdeki yangın bir gün söner
Gözlerimdeki yaşlar diner elbet
Yine de beklerim, usulca beklerim
Akşamın koynunda kaybolurken ben