Gönül bağım çözüldü, yaralandım derinden,
Bir yabancı oldum kendi içimde,
Aşkın hayâli bile sönük şimdi.
Gözlerim dalar gider uzaklara,
Bir umut ışığı arar durmadan,
Hatıralar canlanır bir bir,
Acı tatlı ne varsa hepsi bir arada,
Yüreğimde bir demir kafes sanki,
Çırpınır durur içinde yalnızlık kuşu,
Kurtulmak isterim bu karanlık dehlizden.
Yalan sözler, sahte gülüşler arasında,
Kaybolmuşum benliğimi ararken,
Kimsesiz bir adada tek başıma,
Feryadım yükselir sessizce göklere,
Bir el uzansa tutunacak,
Belki yeniden yeşerir solan umutlar.
Bahar gelir, çiçekler açar yeniden,
Ama benim içimde kış hüküm sürer,
Güneşin sıcaklığı bile eritmez buzları,
Gönlümde bir yangın, dumanı tüter,
Bir sevda türküsü duysam uzaklardan,
Belki bir nebze olsun diner bu acı,
Yeniden gülebilirim belki hayata.
Yaralı bir serçe gibi titrer yüreğim,
Bir şefkat eli bekler durmadan,
Aşkın şifasıyla iyileşmek için.
Bir yanıt yazın