Yüreğim Bir Pusula

Sonsuz bir umman gibi bakıyorum hayata,
Rotamı çizen yelkenim yok belki.
Savrulurum sağa sola, bilinmez sulara.
Herkes gibi sığınacak bir liman aradım,
Dedim ki: “Elbet benim de bir yönüm olur;
Beklenmedik anlarda ışık gösterenim,
Karanlıkta yolumu aydınlatanım da.”
Fakat bilirim ki sığınmak hata,
Yine de denerim,
Yine öğrenirim düşe kalka.
Ben yüreği pusula olanım,
Denemek için geldim dünyayı,
Yüreğimle, aklımla, ruhumla denemeye;
Sonsuz, sınırsız,
Engelleri aşarak.
Gün gelip yorulursam elbet,
Öyle denemiş olurum ki,
Fırtınalı denizlerden bile olsa,
Minnetle anarım,
Yoluma çıkan dalgaları;
Sert dalgaları;
Sessiz dalgaları;
İçlerinde kendim varmışım gibi!
Korkularımı bir kenara bırakıp,
Atıldım bilinmezlere.
Cesaretle yoğrulmuş bir yürekle,
Yolum uzun ve zorlu olsa da,
Pes etmeden ilerleyeceğim.
Çünkü biliyorum ki,
Gerçek zafer,
Denemekten geçer.