Ben
uçurumdan atlamak isterim.
Aşağıda bekleyen dipsiz kuyu
beni anlayacak mı sanıyorsun?
Ben inanmıyorum buna.
En iyisi, beni rüzgara bırakırsın,
zirvede bir kayanın üstüne koyarsın
içinde yok oluşun.
Yok oluş sonsuz olsun,
uçsuz, bucaksız olsun
ki içimde beni göremeyesin.
Kibrimi anlıyorsun,
vazgeçtim yere düşmekten,
vazgeçtim bir iz bırakmaktan
senin gökyüzünde kalabilmek için.
Ve düşüyorum
yaşıyorum yalnızlığı senin.
Sonra, sen de gelince
yanıma düşersin.
Ve orada beraber uçarız
gururumun içinde gururun
Bir yanıt yazın