Yüksekten Akan

Yüzümde bir damla tuz,
Yokluğunun derin izi.
Kendimi bulmak için
Çıktığım bu uzun yol.
Gurur bir set gibi durdu önümde,
Aşkın çağlayanını engelledi.
Sessizce aktı içime keder,
Yavaşça oydu benliğimi.
Sular yükseldi, taştı gönlümden,
Bir sel olup aktı gözlerimden,
Arındım sonunda.
Geriye dönmek yok artık, biliyorum.
Yeniden doğmak için suya indim.
Bıraktım gururu, aksın dedim.
Derinlerde saklı kalmış özlemimle
Yeniden filizlendim, büyüdüm, yeşerdim.
Suyun şifasıyla yeniden doğdum.
Artık hazırım.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir