Yükseklerdeki Yalnızlık

Gök kubbede kanat sesleri suskun
Uçsuz bucaksız mavilikte bir kuş yalnız
Rüzgarın fısıltısı dost mu düşman mı bilinmez
Aşağıda şehir, bir oyuncak gibi küçük
Yükseklerde özgürlük, bir bedel ister sanki
Ne yuvaya dönüş var, ne yeni bir liman
Bu amansız döngüde, uçmak mı yoksa düşmek mi karar?
Kalbi bir kafes, kanatları kırık,
Gökyüzü onun yurdu, çaresizce uzak.
Şehir ışıkları söner, yıldızlar parlar,
Yükseklerdeki yalnızlık, bir ömür sürer.