Yorgun Pusulalar

Geçtiğim şehirlerde arıyorum,
Kaybolan bir istikamet değil midir
Her adımda silinen ayak izleri.
Herkes gibi sığınacak bir liman bulsaydım eğer,
Derdim ki: “Elbet bir bekleyenim olur benim de;
Gün batımında yolları gözleyenim,
Dönüşümde omuz verenim de.”
Fakat bütün bunlar da olur,
Yine yola koyulurum,
Yine bağlanmam hiç kimseye.
Ben yol adamıyım,
Gitmeye geldim bu dünyadan,
Ruhumla, aklımla, düşlerimle gitmeye;
Duraksız, tereddütsüz,
Veda busesi kondurmadan.
Gün gelip varırsam şayet,
Öyle giderek varacağım ki,
Issız diyarlardan bile olsa,
Gülümseyerek uğurlar,
Ardımda kalan bütün şehirleri;
Işıklı şehirleri;
Neşeli şehirleri;
İçlerinde bir hatıram kalmış gibi!