Yitik Zamanın Ardında Kalan

Bir gölge gibi süzülür anılar içimde,
Dünlerin hatırası, bir sızı derinde.
Kaybolan bir aşkın izleri belirgin.
Şimdi uzak bir şehirde kaldı o günler,
Yüreğimde dinmeyen eski bir türkü söyler.
Veda busesiyle savruldu gençliğim.
Ne kadar zaman geçti, bilemem artık,
Yüzümde çizgiler, ruhumda bir kırgınlık.
Yalnızlığın sessiz çığlığı yankılanır durmadan,
Unutulmuş bir mektup gibi solgun hatıralar,
Yeniden yeşermeyi bekler, umutsuz bir fidan.
Sanki bir rüzgar savurmuş, beni benden uzağa.
Gözlerim dalgın, denizin sonsuzluğuna bakarken,
Bir gemi belirir ufukta, bilinmez bir geleceğe giderken.
Belki de yeni bir başlangıçtır bu, kim bilir?
Yüreğimdeki yara kabuk bağlar mı zamanla?
Yoksa yitik zamanın ardında mı kalırım hep böyle?