Eski bir ahşap kapı, gıcırtıyla açılır,
Ardında anılar, sisler gibi yayılır.
Bir zamanlar koştuğum sokaklar canlanır,
Yüzler belirir, sesler yükselir,
Kaybolan neşeler, yeniden parlar,
Bir rüya âlemine götürür.
Yine de tanıdık değil bu sokaklar,
Yabancı yüzler, ürkek bakışlar.
Benim sandığım kapı, bir yanılsama,
Bir oyun, bir düş, bir koca aldanma,
Geçmişe dönmek mümkün mü asla?
Kapı kapanır, sisler dağılır.
Hayaller kapısı aralanır usulca,
Umutlar fısıldar, bir meltem gibi.
Yepyeni dünyalar, keşfedilmeyi bekler,
Cesaretle atılan adımlar büyür gider,
Belki de kayıp zaman değil beklenen gelecek,
Yarınlar saklı, o bilinmeyen kapının ardında,
Şimdi umutla yürüme vaktidir.
Her kapı yeni bir başlangıçtır aslında,
Geçmişin yükünden kurtulmak gerek.
Yüzleşmek, öğrenmek, affetmek gerek,
Ardından yeni bir kapı açılır elbet,
Hayatın sonsuz döngüsü içinde,
Her kapı bir fırsat, bir imkân demektir.
Yitik Zaman Kapıları
Bir yanıt yazın