Yitik Umutların Kırık Melodisi

Her sabah yeni bir telaşla uyanacağım,
Bir sesten, bir nefesten
Yitirilmişliğin buruk tadından
Tükenmeyen bir yalnızlık bırakacağım içimde
Belki de yaşanabilecek en derin sessizliği terk edeceğim
Daha günün ilk ışığında
Kim anlayabilir ki?
Kayboluşu, kayboluşun sancısını kim anlayabilir?
Saklı saklı ağlayacağım ona, duymayacak
Ve bu acıyla kavrulmuş kalbim
Pencere camına bağrında solgun bir gül ile
Bir çaresizlik resmi çizecek, eyvah ki ne eyvah!
Bu da diğerleri gibi kendimi dipsiz kuyularda kaybettiğimi bilmeden
Yaşayıp gidecek