Sessizce açılır eski bir sandık,
Hatıralar dökülür, birer birer.
Solmuş resimler, kırık oyuncaklar,
Masumiyetin izleri, titrek birer nehir.
Çocuk kahkahaları yankılanır uzaklardan,
Oyunlar yarım kalmış, düşler askıda.
Yitik umutlar pazarı kurulur içimde,
Her biri bir fısıltı, geçmişten bir seda.
Gözlerimde biriken yaşlar, birer inci,
Kaybolan zamanın hüznüyle yoğrulur.
Kalbimde bir sızı, dinmeyen bir yara,
Masumiyetin kaybı, ruhumu kavurur.
Artık çok geç, dönüş yok o günlere,
Sadece anılar kalır, solgun birer gül.
Yitik Umutlar Pazarı
Bir yanıt yazın