Bu karanlık yola girdim çıkamam
Ben gönlümün yarasını saramadım
Düştüm kalktım hep çamura bulandım
Yüzümün kirini suyla yuyamadım
Ne faydası var malın mülkün
Âşık olan deler binlerce tülün
Gözümde yaş sakladığım hüzün
Yüreğimde yangın yeri dağlarım ben
Üstüme kara bulutlar bağlarım ben
Bir zaman güldüm bir zaman hep ağladım
Ağlar gözüm yaşını hiç kurutmadım
Ömrümün baharında kış yaşadım ben
Dertli gönlüm derdini kimseye diyemedim
Dost elinden derman bulamadım ben
Yitik Umut Dehlizi
Bir yanıt yazın