Yitik Ruhların Tapınağı

Sessizce girdiğim bu yer,
Ruhumun aynası,
Düşlerin gölgesi.
Yıllardır aradığım bir sır perdesiydi sanki,
Her köşede bir anı, bir fısıltı gizli,
Mermer sütunlar, geçmişin yükünü taşır gibi,
Zamanın yıprattığı duvarlar, bin hikaye anlatır,
Loş ışıklar, kayıp umutların dansı,
Gözlerim bu yerde, ruhumun izlerini arar,
Belki de huzur, bu yıkık tapınakta saklı.
Yüzyıllar öncesinden gelen bir ses,
Yankılanır boş koridorlarda,
Aşkın, acının, özlemin türküsü,
Her taşında bir dua gizli.
Bu tapınak, benim mabedim artık.
Unutulmuş tanrıların gölgesinde,
Yeniden doğuşun mümkün olduğunu bilirim,
Kırık kalbim, bu tapınakta onarılır,
Yitik ruhum, huzura kavuşur,
Artık, ben de bu tapınağın bir parçasıyım.