Yitik Anlar Sureti

Bir akşamüstü, unutulmuş bir kıyıda, sessiz
-Ruhumun en kuytu köşesine saklayacağım.-
Bir dokunuşla yeşerecek bütün ümitler, anladım
Bırakıp geçmişi yüreğimle gideceğim.
Çağ, hız çağıdır, malum
Bir yanda kaygılarım, bir yanda arzum
Beton binalar sonsuzca yükselir göğe
Hatıralar daha derinleşir
Bir sırrı fısıldar gibi eski bir şarkı, ilk gençlikten beri
Yapayalnız hayallere sığınırım.
Bir gün bırakıp gideceğim
-Umutlar parlasın, yollar aydınlansın, yollar…-
Yüreğimi bir sevgi sarsın, sıcak
Hüzünlü bir veda busesi ardından, sözsüz
Anılarım kaybolmuş bir odada yankılansın
Gülümseyen, umut dolu bir çift göz karşısında.
Kendi kendime katlanılmaz oluyor yalnızlığım
Her kalbin ritmini duyabilsem keşke
Gecenin koynunda derin bir özlem
Kimsesiz bir çocuk gülüşü uzak şehirlerin birinde
En uzak hayaller,
En yakın şefkatle, anlamlı
Ve bir sokak lambasının altında bir gece
Düşünüp düşünüp yorulsam…
Nasıl vazgeçmeli bilmiyorum?
Herkesin acısından ders alırken.
Yitik anların rüzgarı eser şimdi
Umutlar serpilir gökyüzüne içimizden.
Bir gün, bir köşede beklerken, seziyorum
Bir ses sevgiyle dokunacak ruhuma
Bir bakış, bir arayış, bir umut
Bırakıp geçmişi yüreğimle gideceğim.
Yapraklar savrulacak, günler değişecek