Yılgın Sular

Bu nehir… bu nehir… bir yılan gibi
Kıvrılıp uzayan, derinden akan.
Bu nehir… bu nehir… bir gün durulsa,
Yüzümde biriken tortular kalkar.
Benliğim kaybolur, yepyeni bir kimlik
Belirir sanki, hiç tanımadığım.
Bu nehir içimde bir yara izi,
Kabuk bağlamayan, hep kanayan.
Sanki geçmişimin acı bir özeti.
Bu nehir… bu nehir… bir aynadır ki,
Yansıtır suretimi, yaşanmışlıkları.
Bu nehir… bu nehir… bir sırdaştır ki,
Dökülür içim ona, saklı kalmaz hiçbiri.
Sessizce dinler beni, yargılamaz asla,
Anlar derdimi, kelamlara gerek duymadan.
Bu nehir sonunda bir umut ışığı,
Yeni bir başlangıç belki de saklar.
Yılgın sular akar, hayat devam eder.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir