Yeryüzü Daveti

Bir sabah vaktiydi, gözümde yeni bir perde,
Aralandı usulca, bu alemi gördüm derinden.
Toprakta can bulan tohum, denizde dans eden su,
Her bir zerrenin fısıltısı, bir ömre bedeldi bence.
Aşkın en saf hali, bir çiçeğin açışında saklı,
Sevdanın en derin izi, bir kuşun kanadında gizli.
Güneşin altın rengi, dağların yamaçlarına düşerken,
Yüreğimde bir umut, bir sevinç belirdi ansızın.
Bu dünya, bir davet gibi, her köşesi ayrı bir güzellik,
İnsanlık, bir yolculukta, arayışta sonsuzluğu.
Kaybolmuş ruhlar, yorgun bedenler,
Bir nefeslik huzur bulur, doğanın kucağında.
Yıldızların ışıltısı, gecenin karanlığını delerken,
Evrenin sırrı, bir yaprağın düşüşünde saklıdır.
Hayat, bir mucize, her anı bir armağan,
Değerini bilmek gerek, bu eşsiz yeryüzü davetinin.
İçimde bir fırtına, dışımda sükûnet,
Bu dünyayı sevmek, yaşamanın ta kendisi.