Yersiz Yıldızlar

Öylece dururuz gecenin ortasında,
Yıldızlara bakıp bir anlam ararız,
Belki de kaybolmuşuzdur çoktan rotasında,
Kim bilir hangi düşte, hangi diyardayız.
Eskiden masallar anlatırdı gökyüzü,
Şimdi beton yığınları saklıyor yıldızları,
Unuttuk göğsümüzü dolduran o sonsuz hüznü,
Gök gürültüsünü, yağmurun ahengini,
Yitirdik yıldızlara uzanan o gizli köprüyü.
Şimdi neon ışıklarında kaybolan gözler,
Gökdelenlerin arasında sıkışan umutlar,
Yıldızlar sanki birer yersiz düş gibiler,
Belki de onlar da bizden bir parça arar,
Hatırlatır geçmişi, unuttuğumuz o saf halimiz var,
Yine de bir ışık ararız karanlıkta, gözler çaresiz.
Her bir yıldız bir hikaye anlatır aslında,
Belki de dinlemeyi unuttuk çoktan,
Yersiz yıldızlarız biz de bu kalabalıkta,
Kendi ışığımızı arayan yorgun insanlar,
Yine de umutla bakarız, belki bir gün parlarız.