Hiçbir sözcük hissi tam anlatmıyor
Hiçbir his böyle bir sessizliği
Ne zaman suskun kalsak işte o zaman
Dökülüyoruz içimizin kanayan yerlerine.
Terk etmek direnmek demeyelim
Durmadan kırılıyor kalbin aynası
Ben ki bir sabır kadar tükenmişim bu yüzden
Sanki yaz ortasında bir buz dağı.
Anlarım yalnız bir ağacın hüznünden
Ve yenilmiş bir boksörün pes etmeyen inadından da
Hiç anlamaz olur muyum gülüşünü de aklımı
O gülen sensen bir de gölgelerle dans eden bir sokak kedisiyle.
Hepsini saklıyorum, hepsi aklımda
Hepsi de hiç dinmeyen bir fırtına gibi havada.
Yersiz Telaşlar Atlası
Bir yanıt yazın