Yersiz Kaçışlar

Ruhum bir kuş misali çırpınır durur,
Bu beton ormanından uzaklara kaçmak ister,
Gönlümde bir serüven arzusu büyür,
Beni alıp götürecek rüzgarlara seslenir.
Yapayalnızım, bir köşede unutulmuş gibiyim,
Kaybolmuş bir yolcuyum bu kalabalıkta,
Yeni bir başlangıç, umutla beklerim.
Belki bir sahil kasabası,
Belki de dağların zirvesi.
Nerede olursam olayım,
Özgürlüğe kanat çırpmalıyım.
Bu hayat, bir yolculuktur derler,
Neden hep aynı yolda yürürler?
Oysa ben bilirim ki, hayat cesarettir,
Bilinmeyene atılmak, yeni yollar keşfetmektir.
Düşe kalka öğrenmektir hayatı,
Korkusuzca yaşamak, anı yakalamaktır.
Bu yüzden diyorum ki, ey gönlümün kuşu,
Hazır ol, kalkıyoruz, bırak bu şehri.
Yeni bir serüvene atılmak için,
Vakit geldi, artık yersiz kaçışlar bitsin.