Kendime çizdiğim haritada kayboldum yine
İhtirasımın pusulası şaştı, gösterdiği yön yok
Uçsuz bucaksız bir denizdi hayallerim, şimdi bir bataklık
Ayaklarım çamura saplandı, kurtuluş yok
Ne kadar çabalasam, o kadar batıyorum dibe
Bir zamanlar göklere uzanan ellerim, şimdi toprağı eşeliyor
Bu yersiz ihtiras, ruhumu kemiren bir kurt gibi
Gözlerim karanlığa alıştı artık
Göremiyorum önümü, göremiyorum ardımı
Kaybettim kendimi, bulamıyorum izimi
Bir fırtına koptu içimde, her şey darmadağın
Bu acımasız döngüden çıkış yok
Yapayalnızım bu ıssız adada
Sahipsiz bir gemi gibi sürükleniyorum
Kime sığınsam, bir hayal kırıklığı daha
Umutlarım birer birer sönüyor içimde
Bu amansız çöl, beni yutacak gibi
Sessiz çığlıklarım yankılanıyor sadece
Yersiz İhtiraslar Atlası
Bir yanıt yazın