Yenilmiş Yeminler Çağı

Bir telaş sardı yine sensiz geçen ömrümü
Sanki hiç yaşanmamış, silinmiş bir hatıra
Neydi o gençlik ateşi, yeminler mi kördüğümü?
Yaralı bir serçe gibi düştüm sensiz toprağa
Her şey yabancı şimdi
Unutulmuş eski bir ezgi
Sessizce sönerim belli
Savaşmaktan yoruldum, bir anlamı kalmadı
Boşa kürek çekmekmiş, kaderim böyle yazıldı
Belki de suç bende, kendimi avutmaktı inadım
Ne bir sitemim var artık, ne de bir beklentim kaldı
Yorgun düşmüş bir yürekle, kabuğuma çekildim
Yenilmiş yeminlerin gölgesinde kayboldum