Nedendir bu bitmeyen savaş kendimle
Neden bu durmadan içe dönük telaş
Bu savrulmalar, kırılmalar, bu sonsuz yokuş
Hep sana yenilmek için, biraz daha biraz daha
Seni görmek yorgun, küskün sabahların ardı
Sana varmak engellerden bin bir çabayla
Belki ben ancak senin gücünle güçsüzüm
Hiç dinmese bu fırtına, böyle hiç geçmese
Kaybetmek var sana yaklaştıkça biliyorum
Unutulmak var, yok sayılmak var, hiç olmak var
Öyle seslenme adımlarım duyulmaz artık ölüyorum
Yaşamanın en acı meyvesi oysa bu tükenmek değil
Bakışlarım bir tek sana mahkum kaldı
Sen yoksan o yenilgidir, yenilgi ihtimali.
Bir yanıt yazın