Yenik Düşen Nehir

Sis çöktü şehre bir boşluk kaldı içimde derin
O eski coşku sustu artık ben yenilgiyi bilirim
Gitti umutlar, hayaller bitti ne kaldı geriye bir anı yığını
Yalnız hüzünlü yalnızlığımızda sessiz çığlıklar denizi
O eski coşku sustu artık ben yenilgiyi bilirim
Bir zamanlar çağlayan bir nehirken şimdi kurumuş bir yatak
Güneşin altında kavrulmuş, çatlamış toprak
Coşkundu akışım, hayata meydan okurdum hep bir merak
Şimdi sessizce bekliyorum, belki yağmur yağar bir umut
Bitmez tükenmez hayaller şimdi birer birer sönüyor
Sonranın karanlığı üzerime bir örtü gibi çöküyor
Belki bir teselli bulurum bir gün kim bilir bilmiyorum
Geceler boyu süren bu bekleyiş sonbahara doğru
Yenik düştüm hayata
Sessiz çığlıklarla
Umutsuzluğa teslim
Yeniden doğmak dileğiyle