O eski törenlerden ne kaldı elde
Sadece bir alışkanlık, tekrarlanan sözler
Yürekten gelmeyen, ezberde bir perde
Kime ne faydası var ki bu boş hevesler
Bir anlam arayışı, yiten değerlere dönüş
Sahte bir bağlılık, kaybolan tüm izler
Şimdi yeni bir başlangıç mümkün müdür
Eski ritüellerin yerine ne koymalı
Kendimize dürüst bir yemin edebilir miyiz
Her sabah aynada göz göze gelerek
Eskiyi unutmadan, yeniye değer vererek
Bir umut ışığı yakabilir miyiz
Belki de sadeleşmek, özüne dönmektir çare
Yapay seremoni değil, kalpten gelen bir ses
Boş inançlar yerine, gerçek sevgiye yüz çevirmek
Anlamı kendimizde bulmak, en doğru adres
Yeniden doğmak, yeniden başlamak için
Başka ne bekleriz?
Bir yanıt yazın