hacet yok anlatmaya kalbimdeki telaşı
sensiz geçen her gün bir ömür gibiydi
paslanmış zincirlerim kırıldı sonunda
gökkuşağı gibi ruhum, yeniden doğdu
hacet yok anlatmaya kalbimdeki sızıyı
gözlerimden akan yaşlar dindi artık
umutsuzluğun karanlığında kaybolmuştum
seninle yeniden buldum kendimi
adımla nasıl berabersem şimdi özgürlüğüm
seninle her an seninle her nefes seninle her düş
yüreğim sevgiyle dolup taşıyor artık
zincirlerimden kurtuldum sonsuza dek
ve her zaman her ölümlüye nasip olmayan
yeniden doğmanın aydınlığı yüzümde parlıyor
hacet yok anlatmaya mutluluğumu
sen bana güneşim kadar gökyüzüm kadar yakınsın
Bir yanıt yazın