Yine bir telaşla döndüm şehire
Bulvarlar, caddeler bir garip geldi.
Kaldım öylece bir beton nehire
Evlerin yüzleri yabancı kaldı.
Çıkarken her basamak bir elem oldu
Döndüm baktım geriye nefrete daldım
Yüksekte şehirler sanki alem oldu
Kimseye bakmadım kendime kandım.
Ellerim cebimde düşler kurarım
Yüzüme çarpar durur yine rüzgarım
Ben buraya ait değilim umarım.
Bu şehirde bir garip bir de ben varım
Yedinci katmanda, göğe dokundum.
Bir yanıt yazın