Yazın Yüzü Eskir

Akşamdan kalma bir yorgunluk var yüzünde
gözlerinde biriken hüzün, yazdan kalan
bir rüzgar eser, tenini okşar usulca
belki bir şarkı mırıldanırız birlikte
güneşin batışına, denizin kokusuna karışır
Kısmet belirsiz bir limandı çoktan
gençliğimizin kayıp haritalarında aranan
bir gölge gibiydi, yakalanamayan
yüzümüz buruştu aynaların karşısında
bütün umutlar sessizce uzaklaşırdı
Deniz tuzu kurutsun, dudaklarımızdaki acıyı
ve yaz aşklarını anımsayalım biz, unutulmuş yeminleri
konuşursak güneş doğar ve martılar çığlık atar
gidersek anılar silinir buralardan
kim hatırlar eski fotoğraflardaki gülüşleri
Bir yalnızlığa sığınıyorum, bir de yaza
güneş sararıp bir anı oluyor avuçlarında senin
ve ancak yeni bir anlamı oluyor vedaların
saçlarından dökülen bu sıcak kum taneleri
denizin şarkısıyla canlanıyor kıyılarda